IJsbreker
‘Wat is jouw passie?’, vroeg mijn geliefde aan een man die voorzichtige bewegingen maakte op de dansvloer.’
Hij keek haar enigszins bevreemd aan. ‘Je vrouw misschien?’, opperde zij, om het ijs te breken.
‘Ik ken maar een passie’, mompelde hij op z’n Rotterdams, moeilijk naar zijn voeten kijkend.
De ijsbreker ontmoette onverwacht een gladde ijsvloer.
Laten we wel zijn, iets nieuws doen is altijd spannend. Zo vertelt een in mijn ogen enorme durfal me, dat hij een salsacursus volgt.
Het brengt hem in totale verwarring, want het is een vrijetijd activiteit die geheel en al buiten zijn bekende patronen valt.
Volgens mij is dat precies het effect wast opleidingen kunnen hebben: verwarring zaaien. Het oogsten volgt later.
Alleen doen is kennen, zo luidt een oude levenswet, al heeft dat doen wel wat voeten in de aarde.
‘Je maakt of een stap voorwaarts naar persoonlijke groei of een stap terug naar veiligheid’, aldus Abraham Maslow,
die we kennen van zijn piramide.
De mensen die de muziek niet konden horen
dachten dat de anderen
die dansten,
gek geworden waren.
Angela Monet
Een citaat uit het boek Lust en littekens van Herman Cools:
‘Wie oordeelt, ontmoet niet. Hij staat aan de kant, als een observator. Hij verwordt zoals die twee oude, chagrijnige mannetjes aan het eind van de Muppetshow: altijd hebben ze wat aan te merken, maar zelf spelen ze nooit me.
Overal ziet hij goed en fout, veto’s en taboes, do’s en don’ts, moeten en niet mogen.’
Als man die last kan hebben van (ver)oordelen, zette die zin zich vast in mijn hoofd.
En tijdens de opleiding die ik volg, leerde ik dat het niet helpt om me daar tegen te verzetten.
Wat helpt is aannemen dat ik dit doe. Pas dan kan ik loskomen van mijn neiging tot oordelen.
Misschien daarom klopt de volgende uitspraak van Bertie Hendriks zo mooi:
‘Ontwikkeling’ vind ik het mooiste, meest basale en meest sprankelende woord voor wat leven is. ‘